مهاجمان گل‌نزن در خط حمله تانزانیا | ۱۲۳ بازی، ۲۰ گل!
تیم ملی فوتبال ایران درحالی فرداشب مقابل تیم ملی فوتبال تانزانیا قرار می‌گیرد که مهاجمان این تیم عملکرد بسیار ضعیفی دارند و هرگز محکی برای مدافعان تیم ملی نخواهند بود.
گروه ورزش|شهرآرانیوز: تیم ملی فوتبال تانزانیا در آستانه دیدار تدارکاتی مقابل تیم ملی ایران در دبی، در حالی مقابل تیم ملی ایران قرار می‌گیرد که مهاجمان گل‌زنی در ترکیب این تیم حضور ندارند. مروری بر عملکرد و آمار این بازیکنان نشان می‌دهد که خط حمله تانزانیا از نظر قدرت گل‌زنی، تجربه بین‌المللی و تنوع تاکتیکی در سطح پایینی قرار دارد و بعید است بتواند محک جدی برای ساختار دفاعی تیم ملی ایران باشد.
اسامی مهاجمان تیم ملی فوتبال تانزانیا
مهاجمان تیم ملی تانزانیا اغلب در لیگ‌های داخلی این کشور بازی می‌کنند و تجربه بین‌المللی محدودی دارند. در صدر این فهرست، سایمون مسوا (Simon Msuva)، متولد ۲ اکتبر ۱۹۹۳ و ۳۲ ساله قرار دارد؛ بازیکنی که با ۷۶ بازی ملی و ۱۹ گل زده بهترین آمار را میان مهاجمان تانزانیا در اختیار دارد و در حال حاضر برای تیم ال‌طلاعه عراق بازی می‌کند. پس از او، کیبو دنیس (Kibu Denis)، متولد ۴ دسامبر ۱۹۹۸ (۲۶ ساله) با ۱۹ بازی ملی و بدون گل از باشگاه سیمبا تانزانیا حضور دارد.
سومین بازیکن، ایدی سلیمان نادو (Iddy Seleman Nado) است؛ متولد ۳ نوامبر ۱۹۹۵ و ۲۹ ساله که در ترکیب آزام تانزانیا بازی می‌کند و در ۱۲ بازی ملی نیز موفق به گل‌زنی نشده است. در ادامه، کلمانت مزیزه (Clement Mzize)، جوان ۲۱ ساله متولد ۷ ژانویه ۲۰۰۴ از تیم یانگ آفریکنز تانزانیا قرار دارد که تاکنون در ۹ بازی ملی هم نتوانسته گلی به ثمر برساند.
در میان بازیکنان نسل جدید، کلوین جان (Kelvin John) متولد ۱۰ ژوئن ۲۰۰۳ (۲۲ ساله) از باشگاه آلبورگ دانمارک، تنها مهاجم جوانی است که موفق به گل‌زنی در سطح ملی شده و در ۶ بازی ملی، ۱ گل به ثمر رسانده است. در نهایت، سِلمانی مولیمو (Selemani Mwalimu)، متولد ۱۹ ژانویه ۲۰۰۶ (۱۹ ساله) از تیم وداد کازابلانکا مراکش نیز با ۱ بازی ملی و بدون گل به تازگی به ترکیب تیم ملی دعوت شده است.
این ترکیب نشان می‌دهد که خط حمله تانزانیا ترکیبی از بازیکنان با تجربه محدود و مهاجمان جوان است که هنوز در سطح ملی تأثیرگذاری قابل توجهی نداشته‌اند
آمار ضعیف گل‌زنی در سطح ملی
بر اساس داده‌های رسمی، این شش بازیکن در مجموع ۱۲۳ بازی ملی تنها ۲۰ گل به ثمر رسانده‌اند که از این تعداد، ۱۹ گل متعلق به سایمون مسوا است. به بیان دیگر، تقریباً تمام بار تهاجمی تیم بر دوش یک بازیکن ۳۲ ساله قرار دارد؛ مهاجمی که مشخص نیست در فهرست نهایی این تیم مقابل ایران هم باشد یا خیر؛ درعین حال سایر مهاجمان در سطح ملی عملاً کارنامه‌ای خالی از گل دارند. این آمار نشان می‌دهد که خط حمله تانزانیا به شدت وابسته به یک مهاجم است و در غیاب یا افت عملکرد مسوا، این تیم از نظر گل‌زنی تقریباً ناتوان می‌شود.
کمبود تجربه بین‌المللی و ضعف در فینیشینگ
اغلب مهاجمان تانزانیا در لیگ‌های داخلی کشور خود بازی می‌کنند؛ لیگ‌هایی که از نظر کیفیت دفاعی و سرعت بازی در سطح پایین‌تری نسبت به لیگ‌های معتبر آسیایی و اروپایی قرار دارند. تنها دو بازیکن یعنی کلوین جان در لیگ دانمارک و مسوا در لیگ عراق تجربه بازی در خارج از کشور را دارند که آنها نیز نتوانسته‌اند در تیم ملی نمایش درخشانی ارائه دهند.
در بازی‌های ملی اخیر تانزانیا، میانگین شوت در چارچوب مهاجمان این تیم بسیار پایین بوده و از هر پنج شوت، تنها یکی به سمت دروازه هدایت شده است. این آمار ضعف آشکار در تمام‌کنندگی و تصمیم‌گیری در لحظات کلیدی را نشان می‌دهد.
چرا این حریف محک مناسبی برای ایران نیست؟
در دیدار‌های تدارکاتی، معمولاً تیم‌های ملی تلاش می‌کنند برابر حریفانی قرار گیرند که از نظر فنی و فیزیکی فشار بالایی به ساختار دفاعی وارد کنند تا نقاط ضعف تاکتیکی مشخص شود. اما مهاجمان تانزانیا به دلیل کندی در انتقال، ناتوانی در بازی‌سازی از کناره‌ها و کمبود مهاجم هدف کلاسیک، نمی‌توانند مدافعان ایران را به‌طور واقعی به چالش بکشند.
با توجه به آمار گل‌زنی و عملکرد گذشته، پیش‌بینی می‌شود خط حمله تانزانیا در بازی سه‌شنبه‌شب بیشتر بر ضدحملات پراکنده و توپ‌های بلند متکی باشد؛ روشی که برای خط دفاع ایران تهدید جدی محسوب نمی‌شود. در واقع، این دیدار از نظر فنی نمی‌تواند آزمونی مؤثر برای سنجش عملکرد دفاعی بازیکنانی، چون شجاع خلیل‌زاده، محمدحسین کنعانی‌زادگان یا احسان حاج‌صفی باشد.
حریفی که استاندارد نیست
خط حمله تانزانیا از نظر تعداد گل زده، تجربه بازی بین‌المللی و هماهنگی تاکتیکی در سطح پایین‌تری نسبت به استاندارد‌های تیم ملی ایران قرار دارد. عملکرد ضعیف تک‌تک مهاجمان این تیم مؤید آن است که این دیدار بیشتر جنبه تمرینی خواهد داشت تا یک آزمون جدی برای ساختار دفاعی ایران. اگر هدف کادر فنی، شناخت ضعف‌های تدافعی و هماهنگی خط عقب تیم ملی است، چنین دیداری نمی‌تواند پاسخگوی نیاز‌های فنی باشد. ایران برای پیشرفت واقعی، باید برابر تیم‌هایی قرار گیرد که مهاجمان خطرناک‌تر و برنامه‌های هجومی منسجم‌تری در اختیار دارند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
